Si do të jetë e ardhmja e punës?

A e pyesni ndonjëherë veten nëse ecuria dhe mundësitë që keni gëzuar në jetën tuaj profesionale do të jenë në dispozicion të fëmijëve dhe nipërve tuaj? Në një kohë të rritjes së madhe ekonomike globale, mund të duket paradoksale që ne do të përballemi me krizën ekzistenciale të punës në të ardhmen. Ritmi i inovacionit po përshpejton, dhe punët e së ardhmes për disa muaj apo disa vjet do të kërkojnë aftësi specifike dhe komplekse. Kapitali njerëzor do të bëhet një burim gjithnjë e më i vlefshëm.

Shkurtimisht, ndryshimi i natyrës së punës dhe përgatitja e njerëzve për të përballur këtë ndryshim janë disa nga sfidat më të vështira në botë, prandaj dhe janë subjekt i Raportit Botëror të Zhvillimit të këtij viti.

Për lexuesit e rinj, këtu janë disa të dhëna nga përmbajtja e raportit që do t’ju bëjë të mendoni për të ardhmen e punës:

Së pari, ndërkohë që kërcënimi i papunësisë në mënyrë të pashmangshme, ndikuar nga teknologjia, është një epidemi, njerëzit aktualisht po i humbasin punët e tyre dhe do të vazhdojnë t’i humbasin. Nga ana tjetër, teknologjia gjithashtu krijon mundësi të reja dhe po përmirëson vazhdimisht standardet e jetesës globale. Bota është më e lidhur, aspiratat po rriten dhe zërat e njerëzve kanë më shumë gjasa të dëgjohen.

Së dyti, aftësitë e nevojshme për punë po ndryshojnë çdo ditë. Punët e reja do të kërkojnë aftësi specifike, një kombinim të njohurive teknologjike, zgjidhjes së problemeve dhe aftësisë të të menduarit kritik, si dhe aftësive të tjera si këmbëngulja, bashkëpunimi dhe empatia. Kjo do të thotë se vendet duhet të investojnë shumë më tepër dhe në mënyrë më efektive në popullin e tyre për të ndërtuar kapital njerëzor.

Investimi në kapitalin njerëzor është mekanizmi kyç për tu siguruar se brezi i ardhshëm është gati për ndryshimin e natyrës së punës. Megjithatë, shumë vende janë në-investime në këto fusha kritike, sidomos në vitet e para formuese të fëmijërisë, kur “talenti” për të mësuar aftësi të reja formohet shpejt. Kur vendet nuk investojnë për të ndërtuar kapital njerëzor, kjo bën që gjeneratat e reja, sidomos më të varfërit, të kenë disavantazh të rëndë, duke përkeqësuar pabarazitë që tashmë ekzistojnë dhe krijon paqëndrueshmëri kur aspiratat në rritje përballen me frustrim në vend të mundësive.

Së treti, ne duhet të sigurojmë që kjo mundësi, ashtu si talenti, të shpërndahet në mënyrë të barabartë në të gjithë shoqërinë. Një nga mënyrat kryesore që ne mund të arrijmë këtë, është mbrojtja e njerëzve përmes ndihmës sociale dhe sistemeve të sigurimeve, të cilat përshtaten me ndryshimin e natyrës së punës. Ky model nuk funksionon në shumicën e vendeve në zhvillim dhe duket gjithnjë e më i vjetëruar për ekonomitë më të përparuara.

Kontratat sociale shërbejnë gjithashtu edhe për përfshirjen, që do të thotë që të pasurit duhet të paguajnë pjesën e tyre të taksave. Me të ardhura të pamjaftueshme tatimore, qeveritë nuk mund të funksionojnë me kontratën aktuale shoqërore. Vendet në çdo rajon duhet të përpiqen më shumë për të ndaluar shmangien e taksave dhe sipas fjalëve të liderëve të 20 ekonomive më të mëdha në botë,e vetmja mënyrë është që “ t’i jepet fund divorcit midis vendndodhjes së fitimeve dhe vendndodhjes reale të aktivitetet “.

Në raport ka shumë më të tepër për të eksploruar, e cila përditësohet vazhdimisht çdo javë.

Për më shumë informacione ju mund të klikoni në këtë LINK.